تاکید بر مشارکت :
 در آموزش سنتی، تکیه بر رقابت ناسالم است . این در حالیست که در آموزش با رویکرد جدید، مشارکت به بیان آمده و کار گروهی و تیمی ارزش والایی می یابد.

       مدیریت اطلاعات و تولید دانش :
درعصر اطلاعات، حجم اطلاعات روز به روز باشد بسیار بالایی در حال افرایش است . لذا ذخیره و حفظ اطلاعات تقریبا برای فراگیران نا ممکن می نماید. در دوران اخیر دیگر وظیفه حفظ اطلاعات از فراگیران خارج گشته و آنها می بایست قدرت به دست آوردن و مدیریت اطلاعات را داشته باشند.

     روابط  مدرسین و فراگیران:
مدرسین در روش سنتی تنها گویندگان بوده و فراگیران تنها شنوندگان هستند. در رویکرد جدید، این ساختار تغییر یافته و هر دو گروه به عنوان یاد گیرنده و یاد دهنده عمل میکنند. دیگر در گرایشات جدید معلم به عنوان منبع دانش شناخته نمی شود، بلکه به عنوان یک آموزنده جهت چگونه فکر کردن و چگونه یاد گرفتن شناخته می شود.
نقش معلم همانطور که در فصل قبل نیز گفته شد، تغییر می یابد. به دانش آموز می آموزد که چگونه بیاموزد، با او در مورد روشها صحبت می کند و نه جزئیات روش به دست آوردن و مدیریت دانش را به او می آموزد، نه ذخیره سازی دانش.

      فراگیرندگان فعال :
دانش آموزان و فراگیرندگان دراین حالت بسیار فعالتر بوده و پویا تر از قبل هستند و تغییرات ساختاری به آنها نیز ترقی یافته و نقش آنها را نیز تغییر می دهد.

محتوا:
   محتوای دروس نیز در حالت الکترونیکی نامحدود می شود زیرا ابزار تولید دوره ها گسترش زیادی      یافته است.

       یادگیری:
در این حالت، یادگیری از حالت کمی به حالت کیفی تبدیل می شود و حجم آموختن دیگر معنا و مکانی ندارد، بلکه کیفیت آموزش است، که تاثیر گذار و مؤثر است.

       افزایش بیش از پیش یادگیری:
 از آنجا که حواس بیشتری در یادگیری با رویکرد جدید دخیل میشوند، تاثیرات یادگیری نیز به مراتب بیشتر و عمیق تر است.
       تحصیل در منزل :
به مراتب دیده شده است که بیشتر افراد از کار کردن و یادگیری د رمنزل و در کنار خانواده لذت بیشتری می برند زیرا در این حالت، با محدودیت زمانی آنچنانی روبرو نیستند. علاوه بر اینکه نیازمند مکان اضافی برای جمع آوری فراگیران نیست.

      کیفیت و پیوستگی بالاتر :در آموزش نوین، دیگر دوره ها گسستگی نداشته و     می توان پیوستگی را از علائم بارز آن به حساب آورد.
البته در کنار تمامی مزایایی که برای آموزش الکترونیکی مطرح می کنند، معایبی نیز در مقابل آموزش سنتی برای آن وجود دارد. در بسیاری از کشور های جهان سوم، به دلیل بالا بودن روابط عاطفی میان کودکان و خانواده، در نتیجه روابط بین فراگیران نیز از نظر عاطفی رشد می یابد. این در حالیست که آموزش مجازی و الکترونیکی اندکی از این روابط می کاهد و در بیشتر حالت کاری و اداری پیدا می کند، که شاید بتوان در سالهای دور این مورد را حذف نمود.