خداوند در جای جای قرآن کریم، به تکریم و احترام پدر و مادر و احسان به آنها سفارش و در مواردی، احسان به والدین را در کنار عبادت حق ذکر می کند.

ولی با همه این توصیه ها، در جایی که از زحمات آن دو یاد می کند، تنها از دشواری هایی که مادر تحمل کرده نام می برد و می فرماید:« ما انسان را سفارش کردیم که به پدر و مادرش نیکی کند، (خاصه مادر) زیرا مادرش (بار وجود) او را به سختی حمل کرده و به سختی فرو نهاده است.»

 بله آن جا که سخن از سختی ها و زحمات است، خداوند نام مادر را به صورت مخصوص بیان می دارد تا بلندای حق او بر فرزند، آشکار گردد.

خداوندا ، آنانکه بتو دل دادند ، انیسی مهربان و دوستی روشن مهر و نوربخشی نازنین یا فته اند .

خدایا ،آنان که به تولای تو توکل دارند ، بنای امیدشان محکم و استوار است .

الهی ،هر دم که تنها شدم با یاد تو دلگرمم و با آرزوی وصال تو دلخوشم .

خوشم که شب هجران به پایان خواهد رسید و طلیعه دلنواز وصل آشکار خواهد شد .

پرودگارا،هرآن  دم که زبانم راز نگفته خموش گردد ، و گفتارم در آغاز به پایان رسد ،

تو اسرارم را نا گفته بدان و شکوایم را بی نگارش بخوان .